oblatanie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•latać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
oblatanie pot. «dobra znajomość czegoś»
oblata «w dawnym prawie polskim: wpis aktu prawnego do ksiąg sądowych»
oblatać — oblatywać I «wypróbować nowo skonstruowany samolot lub szybowiec, latając nimi»