oblatanie
Słownik języka polskiego PWN*
oblatanie pot. «dobra znajomość czegoś»
oblata «w dawnym prawie polskim: wpis aktu prawnego do ksiąg sądowych»
oblatać — oblatywać I «wypróbować nowo skonstruowany samolot lub szybowiec, latając nimi»
oblatany
1. pot. «dobrze się na czymś znający»
2. pot. «doświadczony i dobrze sobie radzący w życiu»
