odnowić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
od•nowić -nowię, -nowią; -nów, -nów•cie
Słownik języka polskiego PWN*
odnowić — odnawiać
1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej»
2. «ulepszyć coś poprzez wprowadzenie nowych elementów»
3. «powrócić do dawnego stanu lub dawnej działalności»
4. «wziąć ponownie określoną ilość jakichś produktów lub surowców»
5. «spowodować odrodzenie lub odświeżenie się czegoś»
odnowić się — odnawiać się
1. «zostać ulepszonym poprzez wprowadzenie nowych elementów»
2. «zostać podjętym na nowo lub ponowić się»
3. «zostać odbudowanym, wyremontowanym»
4. «zmienić na korzyść swój sposób życia, myślenia lub zachowania»
5. «odzyskać żywotność, zastępując elementy stare lub zużyte nowymi»
odnowienie «umowne umorzenie istniejącego długu przez zaciągnięcie na jego miejsce nowego»