odrzucenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
od•rzucić -rzucę, -rzucisz, -rzucą; -rzuć, -rzuć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
odrzucić — odrzucać
1. «rzucając, oddalić coś od siebie albo odepchnąć kogoś lub coś»
2. «rzucając, oddać coś komuś»
3. «nagłym ruchem zmienić położenie czegoś»
4. «usunąć coś bezużytecznego»
5. «nie zaakceptować kogoś, czegoś»
6. «o organizmie ludzkim lub zwierzęcym: nie przyjąć przeszczepionej tkanki, organu itp.»
7. «o wojsku, armii itp.: zmusić do cofania się»