odrętwieć

Słownik języka polskiego PWN*

odrętwieć
1. «utracić zdolność poruszania lub stracić czucie»
2. «zobojętnieć, stracić zdolność działania»
odrętwiały
1. «niezdolny do ruchu lub pozbawiony czucia»
2. «zobojętniały, pozbawiony zdolności działania»
3. «wyrażający taki stan»

• odrętwiałość
odrętwienie
1. «stan zesztywnienia, utraty czucia lub zdolności poruszania»
2. «stan zobojętnienia, utraty zdolności do działania»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego