otorbić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

otor•bić -bi, -bią
otor•bienie
otor•biony

Słownik języka polskiego PWN*

otorbić — otorbiać «wytworzyć wokół znajdującego się w organizmie ciała obcego torebkę z tkanki łącznej»
otorbić się — otorbiać się «otoczyć się torebką z tkanki łącznej»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

otorbić
otorbienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „otorbić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „otorbić” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego