owczarek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
owczarek -r•ka, -r•kiem; -r•ki, -r•ków
Słownik języka polskiego PWN*
owczarek «pies różnej maści, hodowany jako pies pasterski, obronny, policyjny»
owczarek alzacki, niemiecki «duży pies o gładkiej, czarnej i podpalanej sierści, sterczących uszach»
owczarek nizinny polski «pies o długiej, kosmatej sierści»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
