parkotać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

par•kotać -ocze (a. -oce, a. -ota); -oczą (a. -ocą, a. -otają) a. perkotać

Słownik języka polskiego PWN*

perkotać, parkotać, pyrkotać pot. «wydawać swoisty odgłos, np. przy gotowaniu się»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego