piernik

Wielki słownik ortograficzny PWN*

pier•nik (iron. o starym mężczyźnie) -ka, B.= D., -kiem; -ki, -ków
pier•nik (ciasto; ciastko) -ka, B.= M. (a. D.), -kiem; -ki, -ków: pierniki toruńskie

Słownik języka polskiego PWN*

piernik
1. «ciasto barwy brunatnej, które wyrabia się z dodatkiem miodu i przypraw korzennych»
2. pogard. «o starym mężczyźnie»

• piernikowy • pierniczek

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

piernik

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „piernik” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „piernik” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „piernik” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „piernik” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego