pluskanie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

plus•kanie
plus•kać plus•kam a. plusz•czę, plus•kają a. plusz•czą; plus•kaj•cie a. pluszcz•cie
pluszcz -cza; -cze, -czy (a. -czów)

Słownik języka polskiego PWN*

pluskanie «odgłos spowodowany uderzaniem czegoś o ciecz lub cieczy o coś»
pluskać zob. plusnąć.
plusnąć — pluskać
1. «o cieczy: przelać się, uderzyć o coś lub wylać się gwałtownie z charakterystycznym odgłosem»
2. «uderzyć o powierzchnię cieczy lub poruszyć się w niej, wywołując charakterystyczny odgłos i rozpryskiwanie się cieczy»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

pluskanie
pluskać
pluszcz

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „pluskanie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „pluskanie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „pluskanie” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego