pobrząkiwać pobrzękiwać
Słownik języka polskiego PWN*
pobrząkać, pobrzękać — pobrząkiwać, pobrzękiwać
1. «brząkać przez pewien czas»
2. «o przedmiotach metalowych, szklanych, instrumentach strunowych itp.: wydać przerywany, niegłośny dźwięk przy potrąceniu lub uderzeniu»
3. pot. «pograć na jakimś instrumencie strunowym niedbale lub nieumiejętnie»
pobrząkiwanie, pobrzękiwanie «słaby przerywany dźwięk wydawany przez potrącane lub uderzane przedmioty metalowe, szklane, struny instrumentu itp.»