poła

Wielki słownik ortograficzny PWN*

poła pole, połę; poły, pół
pole; pól: pole uprawne, ale: Pole Marsowe, Pole Mokotowskie
pół (np. godziny)

Słownik języka polskiego PWN*

poła «dolny fragment jednej z dwóch części ubioru rozpinającego się z przodu»
pole
1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę»
2. «teren przeznaczony na coś lub pokryty czymś»
3. «powierzchnia czegoś lub jej część wyodrębniona konturami, barwą lub w inny sposób»
4. «dziedzina, zakres czyichś działań i zainteresowań»
5. «możliwość, sposobność jakiegoś działania»
6. «część boiska broniona przez zawodnika lub drużynę»
7. fiz. «obszar, w którym każdemu punktowi przyporządkowuje się pewną wartość określonej wielkości»
8. mat. «nieujemna liczba rzeczywista, wyrażająca powierzchnię danej figury»

• pólko, poletko • poletkowy
pół- «pierwszy człon wyrazów złożonych wnoszący znaczenie niecałkowitości lub połowiczności tego, co wyraża drugi człon złożenia»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego