prymityw

Wielki słownik ortograficzny PWN*

prymityw (człowiek) -wa, B.= D., -wie; te -wy (ci -wi), -wów
prymityw (coś prymitywnego) -wu, B.= M., -wie; -wy, -wów

Słownik języka polskiego PWN*

prymityw I
1. «prymitywne warunki życia»
2. pogard. «człowiek ograniczony i niekulturalny»
prymityw II
1. «dzieło wykonane w sposób naiwnie uproszczony, charakterystyczne dla sztuki ludów pierwotnych lub sztuki ludowej»
2. «twórca takich dzieł»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

prymityw

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „prymityw” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „prymityw” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego