przecinać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przecinać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
przeciąć — przecinać
1. «cięciem podzielić jednolitą całość na części»
2. «tnąc, przerwać ciągłość jakiejś powłoki, zwykle skóry»
3. «nagłym wystąpieniem, pojawieniem się przerwać lub zakończyć coś»
4. «o linii, drodze, ulicy itp.: biegnąc w odmiennym kierunku, zetknąć się w jakimś punkcie z inną linią, drogą, ulicą itp.»
5. «przebiec w poprzek lub wzdłuż jakiejś płaszczyzny, dzieląc ją na części»
6. «z impetem przemieścić się w jakiejś przestrzeni; też: pojawić się nagle i szybko zniknąć»
przeciąć się — przecinać się «zwykle o liniach, drogach, ulicach itp.: biegnąc w różnych kierunkach, zetknąć się w jakimś punkcie»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
