przykurcz
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przykurcz -r•czu; -r•cze, -r•czy a. -r•czów
przykur•czyć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
przykurcz «ograniczenie ruchomości kończyny, palców, kręgosłupa lub szyi wskutek zmian chorobowych»
przykurczyć — przykurczać «lekko skurczyć»
przykurczyć się — przykurczać się «nieco się zmniejszyć»