pułap
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pułap -pu, -pie; -pów
Słownik języka polskiego PWN*
pułap
• pułapowy
1. «najwyższy poziom lub stopień czegoś»
2. «w drewnianym stropie belkowym: pokład z desek przymocowany pod belkami»
3. «maksymalna wysokość, jaką może osiągnąć dany statek powietrzny»
4. daw. «drewniany strop albo sufit»
• pułapowy
pułap chmur «wysokość podstawy chmur nad ziemią»
ślepy pułap «wewnętrzna warstwa desek między belkami drewnianego stropu podtrzymująca izolację»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
