pył
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pył pyłu, pyle; pyłów
Słownik języka polskiego PWN*
pył «drobniutkie ziarenka ziemi, piasku itp., unoszące się w powietrzu i osiadające na powierzchni przedmiotów»
• pyłowy
• pyłowy
pył dymnicowy «produkt odpadowy po spalaniu zmielonego węgla kamiennego wychwytywany przy wlotach do kominów przez urządzenia odpylające»
pył kosmiczny, meteorowy, gwiezdny «drobne okruchy materii rozproszone w przestrzeni międzyplanetarnej»