proch

Słownik języka polskiego PWN*

proch
1. «materiał wybuchowy miotający, spalający się powierzchniowo bez detonacji»
2. «o człowieku jako istocie nic nieznaczącej wobec Boga i wszechświata»
3. reg. «pył, okruszyny, drobne szczątki czegoś»
4. pot. «proszek, zwykle uspokajający lub nasenny»

• prochowy
proch bezbłyskowy, bezpłomienny «proch bezdymny zawierający dodatek substancji tłumiących płomień»
proch bezdymny «proch strzelniczy niewytwarzający dymu podczas spalania»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego