równo
Słownik języka polskiego PWN*
równo
• równiutko, równiuśko, równiuteńko, równiusieńko
1. «w linii prostej, prosto; też: nie wysuwając się do przodu ani nie pozostając w tyle»
2. «tworząc gładką powierzchnię»
3. «jednakowo pod względem wielkości, wartości»
4. «z jednakową szybkością»
5. «spokojnie, pewnie, w sposób przewidywalny»
6. «dokładnie, ściśle, akurat tyle, akurat wtedy»
• równiutko, równiuśko, równiuteńko, równiusieńko
równo-
1. «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na równość, jednakowość elementów określonych przez drugi człon złożenia, np. równoboczny»
2. «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na równą, powtarzającą się liczbę jednostek określonych przez drugą część złożenia, np. równosylabowy»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
