rąbać
Słownik języka polskiego PWN*
rąbnąć — rąbać
1. rąbać «rozłupywać coś na kawałki czymś ostrym»
2. rąbać «robić w czymś wręby»
3. rąbać «wycinać drzewa, las»
4. pot. «strzelić z broni palnej lub wystrzelić pocisk»
5. pot. «uderzyć kogoś, w coś lub o coś silnie, nagle»
6. rąbać pot. «grać na jakimś instrumencie niewprawnie i hałaśliwie»
7. pot. «powiedzieć, napisać o czymś otwarcie»
8. pot. «ukraść»
9. pot. «oszukać kogoś przy jakiejś transakcji finansowej»
10. pot. «wypić szybko porcję alkoholu»
11. rąbać pot. «jeść z apetytem»
12. daw. «zadać razy bronią sieczną»
rąbnąć się — rąbać się
1. pot. «uderzyć się o coś silnie»
2. pot. «pomylić się przy wypełnianiu, przepisywaniu, liczeniu czegoś»
3. rąbać się daw. «walczyć na szable, miecze itp.»
rąb
1. «wycinanie wyznaczonych drzew w lesie»
2. «zaokrąglony lub zaostrzony koniec młota, siekiery itp. przeciwległy płaskiemu obuchowi»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
