radiotechnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
radio•tech•nik -ikiem; -icy, -ików
radio•tech•nika -ice, -ikę
Słownik języka polskiego PWN*
radiotechnika «dział nauki i techniki obejmujący teorię i praktyczne wykorzystywanie drgań elektrycznych i fal elektromagnetycznych, głównie do przenoszenia sygnałów dla celów łączności, pomiarów lub sterowania»
• radiotechniczny • radiotechnik
• radiotechniczny • radiotechnik