rezonans
Wielki słownik ortograficzny PWN*
rezonans -n•su, -n•sie; -n•se, -n•sów
Słownik języka polskiego PWN*
rezonans
• rezonansowy
1. zob. pogłos w zn. 1.
2. «dobra słyszalność dźwięków w pomieszczeniu»
3. «czyjaś reakcja na coś»
4. «znaczne wzmożenie drgań niektórych obiektów pod wpływem zewnętrznych drgań o częstotliwości zbliżonej do drgań własnych tych obiektów»
5. «zjawisko wzmocnienia dźwięku spowodowane pobudzeniem ciała sprężystego sąsiadującego ze źródłem dźwięku do drgań o tej samej częstotliwości»
• rezonansowy
rezonans magnetyczny «zjawisko rezonansowego pochłaniania fal radiowych przez jądra atomowe znajdujące się w polu magnetycznym, wykorzystywane m.in. w medycynie do otrzymywania dokładnych obrazów tkanek i narządów wewnętrznych; też: badanie przeprowadzone tą metodą»
rezonans nosowy «cecha artykulacyjna głosek wymawianych z udziałem jamy nosowej»
