rtęć

Słownik języka polskiego PWN*

rtęć «pierwiastek chemiczny, ciekły metal o srebrzystej barwie»
• rtęciowy
piorunian rtęci «ciało krystaliczne silnie trujące, wybuchające pod wpływem iskry elektrycznej»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego