rzecznik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
rzecz•nik -ikiem; -icy, -ików: rzecznik praw obywatelskich (osoba), ale: Rzecznik Praw Obywatelskich (urząd)
Rzecz•nik Praw Obywatel•skich Rzecz•nika Praw Obywatel•skich, o Rzecz•niku Praw Obywatel•skich (skrót: RPO): urząd Rzecznika Praw Obywatelskich
Słownik języka polskiego PWN*
rzecznik
• rzeczniczka
1. «ten, kto występuje w obronie kogoś lub czegoś, kto popiera jakąś sprawę»
2. «ten, kto występuje w czyimś imieniu»
3. «w dawnej Polsce: obrońca sądowy»
• rzeczniczka
rzecznik prasowy «osoba, która w imieniu np. rządu, prezydenta lub jakiejś instytucji udziela informacji dziennikarzom»
rzecznik praw obywatelskich «niezależny urzędnik państwowy, interweniujący w urzędach i instytucjach w sprawach skarg obywateli»