skrętka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

skręt•ka (techn.) -t•ce, -t•kę; -tek
skrętek (bot.) -t•ka, -t•kiem; -t•ki, -t•ków

Słownik języka polskiego PWN*

skrętka
1. «jedna z części, z których skręcona jest lina»
2. «tulejka z kołnierzem pośrodku i dwoma gwintami na końcach, wkręcana w gwintowane otwory łączonych rur»
3. «kwiatostan, w którym kolejne pędy boczne wyrastają poprzecznie w stosunku do siebie i są ustawione raz w prawo, raz w lewo»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego