społecznik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
społecz•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
społecznik «człowiek bezinteresownie działający dla dobra jakiejś społeczności»
• społecznikowski • społecznica, społeczniczka • społecznictwo, społecznikostwo
• społecznikowski • społecznica, społeczniczka • społecznictwo, społecznikostwo