tępieć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tępieć -pieję, -pieją; -piał, -pieli
Słownik języka polskiego PWN*
tępieć
1. «stawać się nieostrym»
2. «tracić bystrość, inteligencję»
3. «o zmysłach, władzach umysłowych: słabnąć»
4. «tracić wrażliwość lub stawać się biernym»