tępieć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tępieć -pieję, -pieją; -piał, -pieli

Słownik języka polskiego PWN*

tępieć
1. «stawać się nieostrym»
2. «tracić bystrość, inteligencję»
3. «o zmysłach, władzach umysłowych: słabnąć»
4. «tracić wrażliwość lub stawać się biernym»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego