tamga
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tam•ga -m•dze, -m•gę; -mg
Słownik języka polskiego PWN*
tamga
1. «u dawnych ludów tureckich: znak rodowy i własnościowy»
2. «znak na monetach tureckich i tatarskich z imieniem i tytułem sułtana lub chana»
3. «moneta z tym znakiem»