tamten
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tam•ten tam•tego, tam•temu, tam•tym; tam•ci, tam•te, tam•tych, tam•tymi
tam•ten by (to zrobił)
Słownik języka polskiego PWN*
tamten «zaimek odnoszący się do obiektów lub okoliczności postrzeganych jako dalsze (w opozycji do ten), wskazanych w jakiś sposób przez mówiącego, np. Podaj mi tamte okulary., lub w odniesieniu do obiektów, które są znane odbiorcy, bo była o nich mowa, np. Nie mówmy o tamtej sprawie., używany przy nazwach okresów oznacza poprzedni taki okres, np. Widziałam go w tamtym tygodniu.»
