taniec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
taniec tań•ca; tań•ce, tań•ców
Słownik języka polskiego PWN*
taniec
1. «rytmiczne ruchy ciała wykonywane w takt muzyki»
2. «utwór muzyczny, przy którym można tańczyć»
taniec brzucha «taniec polegający na rytmicznym poruszaniu biodrami i mięśniami brzucha»
taniec charakterystyczny
1. «powierzchownie stylizowany taniec ludowy»
2. «taniec przedstawiający ruchowo typowe cechy postaci pewnych środowisk, zawodów itp.»