toczeń

Wielki słownik ortograficzny PWN*

toczeń -cz•nia
toczyć -czę, -czą; -cz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

toczeń «jedna z postaci gruźlicy skóry objawiająca się występowaniem na twarzy żółtobrunatnych lub czerwonobrunatnych plam»
• toczniowy
toczeń rumieniowaty «przewlekła choroba objawiająca się czerwonobrunatnymi naciekami na skórze twarzy»
toczony «zaokrąglony, krągły»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

toczeń
toczenie
toczony
toczyć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „toczeń” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „toczeń” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „toczeń” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „toczeń” w Encyklopedii PWN

Synonimy

toczony
toczyć (kamień, beczkę)
toczyć (dyskusję, wojnę)
toczyć (wino z beczki)
toczyć (korniki drewno)
toczyć (choroba organizm)
toczyć (na tokarce)
toczyć (naczynia z gliny)
toczyć się (piłka, beczka)
toczyć się (pojazd)
toczyć się (wypadki)
toczyć się (chmury)
toczyć się (ktoś) żart.
toczyć spór
toczyć walkę

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego