tonący

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tonąć -nę, -niesz, -ną; toń•cie; -nął, -nęła, -nęli
toń toni; tonie, toń•mi

Słownik języka polskiego PWN*

tonący «osoba, która tonie»
• tonąca
tonąć
1. «topić się»
2. «iść na dno»
3. «zagłębiać się w czymś»
4. «przestawać być widzianym, słyszanym»
5. «o jakiejś przestrzeni: być pełnym czegoś»
6. «dawać się owładnąć czemuś całkowicie»
toń
1. «głębia, głębina»
2. «część jeziora będąca rejonem połowów ryb narzędziami ciągnionymi»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego