tors

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tors -r•su, -r•sie; -r•sów

Słownik języka polskiego PWN*

tors
1. «pierś, klatka piersiowa»
2. «rzeźba przedstawiająca tułów postaci ludzkiej bez rąk i nóg, niekiedy także bez głowy»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

tors

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „tors” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tors” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tors” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego