trzeźwić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

trzeź•wić -ź•wię, -ź•wią; -ź•wij (a. -źw), -ź•wij•cie (a. -źw•cie)

Słownik języka polskiego PWN*

trzeźwić
1. «przywracać do przytomności»
2. «przywracać komuś zdolność jasnego myślenia»
trzeźwiący «taki, który powoduje odzyskanie przytomności»
• trzeźwiąco
sole trzeźwiące daw. «sole przywracające przytomność osobie omdlałej»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego