turoń

Wielki słownik ortograficzny PWN*

turoń (kolędnik) -onia; -oni a. -oniów

Słownik języka polskiego PWN*

turoń
1. «kolędnik przebrany za rogate zwierzę»
2. «rekwizyt takiego kolędnika w postaci wielkiego drewnianego łba z kłapiącą szczęką»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

turoń

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „turoń” w Zasadach Pisowni

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „turoń” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „turoń” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego