tytularny
Słownik języka polskiego PWN*
tytularny
• tytularnie
1. «mający prawo do używania jakiegoś tytułu, lecz niepełniący funkcji z nim związanej»
2. «o funkcji takiej osoby»
• tytularnie
członek czynny, rzeczywisty, nadzwyczajny, zwyczajny; członek korespondent, członek tytularny «w towarzystwach naukowych: tytuły pracowników naukowych»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
