ukontentowany
Wielki słownik ortograficzny PWN
Słownik języka polskiego PWN
ukontentowany daw. «zadowolony z czegoś, usatysfakcjonowany czymś»
ukontentować daw. «zadowolić, usatysfakcjonować kogoś»
ukontentowanie daw. «uczucie wielkiego zadowolenia, satysfakcji»
ukontentować się daw. «odczuć zadowolenie, satysfakcję»
Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
Korpus języka polskiego
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ostateczną i upadkiem ducha nie sprawić jak mniemał - tym większego ukontentowania swym prześladowcom. Gdyż utwierdzał się w przeświadczeniu o jakiejś powszechnej...
- ... tego i owego uszczypnął w twarz, co było dowodem szczególniejszego ukontentowania, przy innych rzucał krótkie uwagi, które jeden z towarzyszących mu...
- ... się odzywać, a nawet śmiać. Warcek przyglądał
jej się z ukontentowaniem, szczerzył zęby, wtórując
radości Dominiki, młócił ogonem trawy i sypał...
