utrzęsienie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•trząść u•trzęsę, u•trzęsiesz, u•trzęsą; u•trząś•cie a. u•trzęś•cie; u•trząsł, u•trzęsła, u•trzęśli; u•trząsł•szy; u•trzęsiony a. utrząsnąć
Słownik języka polskiego PWN*
utrząsnąć, utrząść — utrząsać
1. «trzęsąc, spowodować ciaśniejsze ułożenie się czegoś w jakimś pojemniku lub opadnięcie na dno czegoś»
2. «wstrząsając czymś, zrzucić, strącić część czegoś»
3. «o koniu, wozie: zmęczyć trzęsieniem»
utrząsnąć się, utrząść się — utrząsać się
1. «wskutek trzęsienia ciaśniej ułożyć się»
2. «ułożyć się, unormować się»
3. «zmęczyć się, jadąc przez dłuższy czas w pojeździe ulegającym wstrząsom podczas jazdy»