ułaskawić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ułaskawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
ułaskawienie; -wień
Słownik języka polskiego PWN*
ułaskawić — ułaskawiać «darować lub zmniejszyć skazanemu karę»
ułaskawienie «darowanie skazanemu kary orzeczonej przez sąd lub zamiana takiej kary na łagodniejszą; też: dokument zawierający tekst orzekający darowanie kary»