walka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
walka
1. «starcie uzbrojonych grup, oddziałów, zorganizowane działanie sił zbrojnych w celu pokonania przeciwnika»
2. «zmaganie się pojedynczych przeciwników lub zespołów w sporcie; też: konkretna rozgrywka, mecz»
3. «działanie mające na celu usunięcie czegoś»
4. «zmaganie się ze stanem swojego ciała, ducha lub umysłu»
5. «działanie mające na celu zdobycie, odzyskanie kogoś lub czegoś»
6. «ścieranie się sprzecznych interesów, poglądów»
walka o byt «w Darwinowskiej teorii ewolucji: współzawodnictwo o warunki bytowe między osobnikami danej populacji lub między populacjami różnych gatunków»