welon
Słownik języka polskiego PWN*
welon
• welonik
1. «kawałek cienkiej tkaniny, upinany na głowie lub przypinany do kapelusza, będący częścią kobiecego stroju ślubnego lub żałobnego, noszony również przez zakonnice i duchownych niektórych wyznań»
2. «w liturgii katolickiej: tkanina przykrywająca kielich mszalny»
3. «rybka akwariowa z długą, wiotką płetwą ogonową»
4. «smuga mgły, dymu itp. okrywająca coś lub ciągnąca się za czymś»
• welonik
