wieczny
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wiecz•ny; -ni
kraina wiecz•nych lodów (= Arktyka; Antarktyda) krainę wiecz•nych lodów
Wiecz•ne Miasto (= Rzym) Wiecz•nego Miasta, Wiecz•nym Mieście
Słownik języka polskiego PWN*
wieczny
• wiecznie
1. «nieograniczony w czasie, zawsze trwający»
2. «stale się powtarzający lub trwający od bardzo dawna»
• wiecznie
wieczny odpoczynek, wieczne odpoczywanie «modlitwa za zmarłych zaczynająca się od tych słów»
ogień ofiarny, wieczny «ogień palony ku czci Boga, bóstwa, nieustannie podtrzymywany»