wiercić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wier•cić -r•cę, -r•cą; -rć•cie
wier•cenie; -ceń
Słownik języka polskiego PWN*
wiercić
1. «robić w czymś otwór za pomocą wiertła lub innego obracającego się narzędzia»
2. «drążyć otwór w skorupie ziemskiej w poszukiwaniu wody, kopalin użytecznych albo złoża naftowego»
wiercić się pot. «poruszać się niespokojnie, nie mogąc usiedzieć ani ustać w miejscu»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
