zeskorupiały
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ze•skorupiały; -ali
ze•skorupieć -pieję, -pieją; -piał
Słownik języka polskiego PWN*
zeskorupiały
1. «zmieniony w skorupę»
2. «zamknięty w sobie, nieczuły»
3. «uparcie trwający przy swoich poglądach»
4. «utrwalony w niezmiennej postaci»
zeskorupieć
1. «zmienić się w skorupę»
2. «stać się zamkniętym w sobie i nieczułym»
3. «uparcie obstawać przy swoich poglądach»
4. «utrwalić się w niezmiennej postaci»