zeszmacić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ze•szmacić -acę, -acą; -ać•cie
Słownik języka polskiego PWN*
zeszmacić
1. pot. «zrobić z czegoś szmatę»
2. posp. «upodlić kogoś»
3. pot. «spowodować, że coś straci dobrą opinię lub zniesławić kogoś»
zeszmacić się
1. pot. «zostać zeszmaconym»
2. posp. «o człowieku: upodlić się»
3. posp. «o kobiecie: stać się rozwiązłą»
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
