znieprawiony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
znie•prawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
Słownik języka polskiego PWN*
znieprawić — znieprawiać daw. «spowodować, że ktoś staje się nieuczciwy, postępuje niemoralnie»
znieprawić się — znieprawiać się daw. «stać się nieuczciwym, niemoralnym»