złoto

Wielki słownik ortograficzny PWN*

złoto (pierwiastek chem.; symbol: Au) złocie
złoto (w kolorze złotym)
złoto-brązowy (złoty i brązowy, ze złota i brązu)

Słownik języka polskiego PWN*

złoto
1. «pierwiastek chemiczny, metal szlachetny o żółtej barwie, używany do wyrobu biżuterii, przedmiotów ozdobnych, monet itp.»
2. «przedmiot ze złota lub pozłacany»
3. «złoty medal»
4. «złoty odcień lub połysk czegoś»
5. daw. «złote monety»

• złotowy
złoto-
1. «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na złoty odcień barwy określonej przez drugi człon złożenia, np. złotobrązowy, złotorudy, lub na złoty kolor tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia, np. złotokłosy, złotowłosy»
2. «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na występowanie w czymś złota»
3. «pierwszy człon rzeczowników złożonych informujący, że to, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia, ma złoty kolor lub zawiera złoto»
złoty II
1. «zrobiony ze złota lub pozłacany»
2. «mający barwę złota»
3. «najlepszy w swoim rodzaju»

• złoto • złociutki
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego