świadczenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
świad•czenie; -czeń
świad•czyć -d•czę, -d•czą; -dcz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
świadczenie
1. «obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz; też: to, co jest z tytułu takich zobowiązań wykonywane lub przekazywane»
2. «w prawie cywilnym: zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania»
świadczyć
1. «być potwierdzeniem czegoś»
2. «informować o czymś, czego było się świadkiem»
3. «okazywać coś komuś»
4. «występować w charakterze świadka»
5. «robić coś dla kogoś»
6. «przekazywać pieniądze na coś»
świadczyć się daw. «powoływać się na kogoś lub na coś»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
