świśnięcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
świs•nąć -nę, świś•niesz, -ną; świś•nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy
Słownik języka polskiego PWN*
świsnąć — świstać, świszczeć
1. «wydać świst lub spowodować powstawanie świstu»
2. «o wietrze: zawiać ze świstem»
3. «o oddechu, głosie: wydobyć się ze świstem»
4. «o ptakach i niektórych zwierzętach: wydać głos przypominający świst»
5. «szybko machnąć czymś, powodując świst»
6. «szybko przemieścić się w powietrzu, powodując świst»
7. pot. «ukraść coś»
8. pot. «uderzyć kogoś»