Bizancjum

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Bizan•cjum (państwo; miasto) ndm; przym.: bizantyjski a. bizantyński
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "Bizancjum"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…Manichejska sekta w średniowiecznej Bułgarii, znalazła się tam dlatego, że Bizancjum, w którego wschodnich azjatyckich prowincjach szerzyła się heretycka religia proroka…

 

…władca Rusi Kijowskiej Włodzimierz Wielki (rycina powyżej) przyjmuje chrzest z Bizancjum

1240 – Mongołowie zdobywają i pustoszą Kijów, upadek Rusi Kijowskiej, zwanej…

 

…poeta toskański. Karol miał swój interes w tym, żeby pognębić Bizancjum, więc w przeciwieństwie do uczonego Arystotelity nie był zwolennikiem unii…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego